Czy kobiety w Polsce mają dziś realny wpływ na politykę, gospodarkę, naukę, kulturę, świat biznesu? Jak codzienność i system, tworzony głównie przez mężczyzn, prawo, kultura, wychowanie, edukacja wpływają na wybory życiowe kobiet i ich ambicje? Czy aktywne kobiety mogą zmienić sfery życia publicznego, które dziś są zdominowane przez mężczyzn, i czy będą to zmiany pozytywne dla ogółu społeczeństwa? Choć kobiety stanowią 51,6 % obywateli, są często lepiej wykształcone, doświadczają segregacji  piramidalnej. Rzadko zajmują prestiżowe, dobrze płatne stanowiska, mniej zarabiają niż mężczyźni pełniąc nawet równorzędne funkcje. Jak to się dzieje, że w sejmie, senacie, zarządach i radach nadzorczych spółek zasiadają głównie mężczyźni? Dlaczego ponad 80 proc. tytułów profesorskich należy do mężczyzn?

To pytania, które przewijały się w wypowiedziach bohaterów i bohaterek filmu dokumentalnego „Kobieta bez przestrzeni” w reż. Grzegorza Karbowskiego (m.in. Małgorzaty Fuszary, Olgi Krzyżanowskiej, Joanny Muchy, Henryki Bochniarz, Katarzyny Figury, Agnieszki Odorowicz, Małgorzaty Szumowskiej, Wojciecha Eichelbergera, Radosława Markowskiego), stały się też punktem wyjścia do ożywionej dyskusji po projekcji. Media przedstawiają męski obraz świata, kreują obraz kobiety – opiekunki
ogniska domowego, kobiety-obiektu seksualnego, pojawia się tendencja do infantylizacji i urzeczowienia kobiet. Mężczyzna to głowa rodziny, biznesmen, polityk. W ten sposób stereotypy związane z płcią są stale utrwalane. Jak wskazują doświadczenia dojrzałych społeczeństw Unii Europejskiej, zrównoważony udział obu płci w życiu publicznym ma pozytywny wpływ na relacje społeczne, sytuację ekonomiczną i sprawność funkcjonowania państwa. Grupy składające się z osób o różnych doświadczeniach, zarówno
mężczyzn, jak i kobiet, lepiej rozwiązują problemy, podejmują lepsze decyzje.

[FAG id=229]